Kometa 3I/ATLAS, obiekt międzygwiazdowy spoza naszego Układu Słonecznego, niedawno przeszła w punkcie najbliższym Ziemi. To rzadkie wydarzenie zapewnia astronomom wyjątkową okazję do zbadania gościa z innego układu gwiezdnego i rodzi fundamentalne pytania dotyczące pochodzenia komet i rozpowszechnienia podróży międzygwiezdnych.
Bliskie, ale odległe spotkanie
19 grudnia Kometa 3I/ATLAS przeleciała w odległości około 270 milionów kilometrów od Ziemi – stosunkowo małej odległości w skali kosmicznej, ale wciąż prawie dwukrotnie większej niż odległość między Ziemią a Słońcem. Szacuje się, że kometa ma średnicę od 440 metrów do 5,6 km i nie można jej dostrzec gołym okiem, ale można ją zaobserwować przez teleskopy.
Kometa pozostaje widoczna na niebie przed świtem za pomocą teleskopów aż do wiosny, a transmisja na żywo zorganizowana w ramach projektu Virtual Telescope we Włoszech zapewniła obrazy jej przelotu w czasie rzeczywistym. Daje to wyjątkową okazję dla astronomów amatorów i zawodowych do badania tego obiektu.
Dlaczego to ma znaczenie: spojrzenie poza nasz Układ Słoneczny
3I/ATLAS to dopiero trzeci obiekt międzygwiazdowy kiedykolwiek odkryty w naszym Układzie Słonecznym, co czyni go wyjątkowo rzadkim zjawiskiem. Kometa została odkryta w lipcu, poruszała się z prędkością około 221 000 kilometrów na godzinę i od tego czasu przeleciała obok Słońca, osiągając najbliższy punkt pod koniec października. Teraz ponownie nas opuszcza, zabierając ze sobą potencjalne wskazówki dotyczące powstawania i składu innych układów gwiezdnych.
Pochodzenie komety pozostaje nieznane, chociaż badacze szacują, że mogła podróżować przez miliardy lat, zanim znalazła się w naszym kosmicznym sąsiedztwie.
Przyszła trajektoria i implikacje naukowe
Podróż komety trwa: oczekuje się, że minie Jowisza 15 marca 2026 roku, zbliżając się do gazowego giganta na odległość 54 milionów kilometrów – znacznie bliżej niż jej podejście do Ziemi. W tym czasie statki kosmiczne takie jak Juno mogą obserwować kometę.
Po Jowiszu 3I/ATLAS przetnie orbity Saturna (lipiec 2026), Urana (kwiecień 2027) i Neptuna (marzec 2028), choć nie zbliży się do żadnej z tych planet. Symulacja NASA „Eyes on the Solar System” pozwala każdemu śledzić jego trajektorię.
Naukowcy kontynuują badania 3I/ATLAS, aby udoskonalić szacunki dotyczące jego wielkości i określić jego dokładne pochodzenie. Ten międzygwiazdowy gość zapewnia cenną, choć tymczasową, okazję do badania materii spoza naszego Układu Słonecznego, oferując wgląd w skład i historię innych układów gwiezdnych oraz potencjał wędrówek podobnych obiektów do naszego.
Ciągłe obserwacje 3I/ATLAS mają kluczowe znaczenie dla zrozumienia częstotliwości i właściwości obiektów międzygwiazdowych, co może potencjalnie zmienić nasze zrozumienie tego, w jaki sposób komety i inne ciała niebieskie powstają i podróżują przez galaktykę.
