Brazilië, de geboorteplaats van de cacaoboon, ervaart een golf van ambachtelijke chocoladeproductie. Decennia lang levert het land rauwe cacao aan de wereldmarkten tegen lage prijzen, waarbij grote chocolademerken profiteren van de oogsten. Nu is er een nieuwe golf van Braziliaanse chocolatiers aan het ontstaan, die zich richten op een groeiende binnenlandse markt voor hoogwaardige chocolade, terwijl ze hun producten duidelijk voorzien van unieke Braziliaanse ingrediënten.
De verschuiving van export naar lokale productie
Traditioneel heeft Brazilië gefunctioneerd als grondstoffenleverancier in de mondiale chocolade-industrie. Cacaobonen werden geoogst, tegen lage kosten verkocht en elders tot eindproducten verwerkt. Deze dynamiek liet binnen Brazilië zelf weinig waarde na. Ondernemers zetten dat model nu echter op zijn kop. Ze concentreren zich op de productie binnen Brazilië en creëren luxe chocolaatjes die veeleisende consumenten in stedelijke centra aanspreken.
Deze stap wordt gedreven door een groeiende vraag naar premiumproducten en de wens om te profiteren van de agrarische rijkdom van het land.
De smaak van Brazilië: unieke ingrediënten
Wat deze Braziliaanse chocolaatjes onderscheidt, is de integratie van inheemse smaken uit het Amazonegebied. Chocolatiers mengen cacao met ingrediënten zoals:
- Cumaru: Een aromatisch zaadje dat doet denken aan vanille.
- Bacuri: Een boterachtige, bloemige vrucht die een uitgesproken rijkdom toevoegt.
- ** Paranoten: ** Een bekend en geliefd lokaal hoofdgerecht.
- Açaibessen: Bekend om hun antioxiderende eigenschappen en besachtige smaak.
- Cupuaçu: Cacao’s neef uit het Amazonegebied, met een lichter, pittiger profiel.
Zoals Guilherme Leal, oprichter van Dengo Chocolates, het stelt: deze ingrediënten creëren ‘de smaak van Brazilië’. Het doel is om chocolade van hoge kwaliteit te produceren met een duidelijke nationale identiteit.
Van kleine boerderijen tot nationale ketens
De nieuwe Braziliaanse chocoladescène omvat een breed spectrum aan producenten. Kleine, lokale boerderijen experimenteren met bean-to-bar-processen in het Amazonegebied, terwijl grotere bedrijven zoals Dengo Chocolates opschalen met boetieks in het hele land. Deze diversiteit in productieschaal suggereert dat de ambachtelijke chocoladebeweging een mainstream business aan het worden is.
Leal benadrukte deze verschuiving tijdens een interview op de COP30-klimaatconferentie in Belém, waarbij hij de nadruk legde op het potentieel van de industrie voor duurzame groei.
Dit nieuwe tijdperk van de Braziliaanse chocoladeproductie markeert een belangrijke stap in de richting van waardecreatie binnen het land, waarbij het oude, op export gerichte model wordt verlaten. Naarmate de binnenlandse vraag groeit,
